föstudagur, 27. júní 2003

Jaeja tha er skinkumyrju krisan yfirstadin og eg er enntha sodd eftir ad hafa naslad a ostahornum og Ben & Jerry's i allt gaerkvold. Hann er allt of godur vid mig madurinn, gefur mer is og sukkuladi og segir samt alltaf ad eg se falleg. Svo thegar eg kom nidur i morgun eftir ad hann var farinn i vinnuna, fann eg astarbref sem hann hafdi skilid eftir handa mer. Ekki veit eg hvad eg hef gert til ad eiga thetta allt skilid. En eg er med samviskubit thvi hann gerir allt til ad lata mer lida vel herna og lidur illa thegar ad eg verd leid, eins og ad thad se honum ad kenna. Stundum verdur madur bara down alveg sama tho ad madur se anaegdur med lifid og tilveruna i heildina. Mamma var eitthvad ad skirfa um ymiskonar utlitseinkenni og sjukdomsastand evroputhjoda og kom henni margt a ovart. Eg verd ad segja ad eg hefdi aldrei sett thad nidur sem thjodareinkenni a Bretum ad their vaeru romantiskir. Svona veit madur aldrei!

Eg er nuna loksins a leid i baeinn, en er ekki alveg buin ad akveda hvort eg aetla ad fara, i dag er i fyrsta sinn bresk rigning eins og madur ser i biomyndum. Allt i einu byrjar allt ad grana og svo byrjar gjorsamlega ad pissa nidur og allir, sem rett adan voru i stuttbuxum, eru komnir i regngalla og med regnhlifar a loft. Otrulegt. Best ad fara nidur a straetostoppistod og sja hvort eg blotni i gegn a thvi. Ef ekki tha haetti eg mer liklegast nidur eftir.

Engin ummæli: