miðvikudagur, 23. júlí 2003

Thad rikir stridsastand a heimilinu i dag. Madurinn er ad gera enn eina tilraunina til ad haetta ad reykja. Hann reyndi fyrst ad minnka alltaf skammtinn um eina a dag, og thad gekk agaetlega, thangad til ad eitthvad gerdist til ad hann byrjadi aftur. Eg man ekki hvad. Sidan hefur hann reynt tvisvar ad haetta cold turkey og hefur lengst dugad til klukkan 5. Mer skilst reyndar ad honum se alvara i dag og nu se ad duga eda drepast. Vandamalid er ad eg er lika ad drepast. Givi minn gour, hann er eins og ljon i buri, stikar um og geltir a mig ef eg segji eitthvad. Mer skildist a Hulduommu ad hun hafi verid svona, langadi i helst til ad drepa einhvern. Eg er thvi ekkert of spennt akkurat nuna fyrir thvi ad vera nalaegt honum. Uss og svei. Eg haetti bara ad reykja og tho mig langi stanslaust i sigo tha haga eg mer ekki eins og bjani! Eg hef voda litla samud med honum, svona okkar a milli. Thad hjalpadi reyndar ekki ad vid vorum ordin matarlaus og thurftum ad fara i bud ad kaupa i matinn. Eg elska thad ad versla i matinn herna, og get verid allt upp undir tvo tima i matvorubud, medan hann verdur pirradri og pirradri. Eg reyndi thvi ad flyta mer i dag og naut thar ad leidandi ekki verslunarinnar eins og eg er von, og hann var samt pirradur. Thetta er aegilegt. Eg sagdi vid hann ad hann yrdi ad fa lyfsedil fyrir Zyban en hann vill ekki gera thad. En eg sver thad ad eg nenni ekki ad bua med honum i svona skapi. Vonandi er thetta bara fyrsta daginn. Ju minn eini!

Ja, eins gott fyrir hann ad haga ser a morgun thvi tha eigum vid mida a Hroka & Hleypidoma. Vid thurfum ad fara med teppi og samlokur og bidja til Thors um ad thad rigni ekki. Thad spair reyndar rigningu en thad er ekki alltaf haegt ad stola a spadomana her. Eg er buin ad hlakka til ad sja leikritid i margar vikur og aetla ad njota thess. Thetta er vist alveg ljomandi skemmtileg uppfaersla og min uppahalds bok.

Engin ummæli: