mánudagur, 8. september 2003

Vid eldudum lambalaeri i gaerkveldi, kominn timi til ad kanna muninn a islensku fjallalambi og svarthofdunum her. Eg hringdi i Sigguommu til ad fa nakvaemar authentiskar islenskar leidbeiningar svona til ad svindla ekkert a kjotinu. Ofninn minn er frekar lelegur og neyddist til ad steikja kjotid a haerri hita en maelt var med. Mer tekur afskaplega sart ad thurfa ad tilkynna ad velskt lambakjot er svona lika miklu, miklu betra en thad islenska. Ullar- og brundbragdid sem er svo illa falid i islenska kjotinu og skin i gegnum jafnvel staerstu skammta af siser-all er ekki ad finna i thvi velska. Eg hef eiginlega bara ekki smakkad betra laeri. En eg verd reyndar ad vidurkenna ad mig vantadi baedi raudkal og Ora graenar. Eg bar svo fram ostakoku i eftirrett, fann ekkert daim en setti bara snikkers i stadinn. Dave er farinn ad vera dalitid ahyggjufullur yfir thessu ollu saman. Hann er sannfaerdur um ad thessir " glory days" eigi eftir ad taka enda og bradlega thurfi hann ad fara ad lifa a velska thjodarrettinum (kurekabaunir a ristudu braudi). Hann er natturulega nuna ordinn godu vanur, en hefur lika ahyggjur af bumbunni sem er buin ad koma ser thaegilega fyrir a honum. Hann tharf engar ahyggjur ad hafa, mer finnst vodalega gaman ad elda. Einu breytingarnar sem verda eftir ad Jones Jr. kemur er ad eg aetla ad hafa thetta allt adeins heilsusamlegara. Ostakokur vera kannski ekki a matsedlinum svo glatt, en hann verdur sko ekki svangur. Greyskinnid.

Vid skodudum lika bil i gaer sem vid akvadudum ad vaeri bara snidugt ad kaupa. Eg lagdi meira ad segja a minnid hvad hann heitir. Vauxhall Astra...eitthvad, hann er allavega station bill. Sv ona lika fjolskylduvaenn. Vid gatum ekki ad thvi gert en ad hlaegja dalitid thegar vid stodum okkur ad thvi ad skoda skottid med tilliti til thess hvort vagninn kaemist ekki audveldlega thar fyrir. Jesus wept! thad sem madur er ordinn gamall. Steisjon bill! Hvad um thad, billinn er a godu verdi og mjog finn og liggur vel eda hvad madur a ad segja thannig ad vid aetlum ad kaupa hann. Fyrst tharf adeins ad stussast i tryggingunum og thesshattar en ad odru leyti er allt kalppad og klart. eg hitti i leidinn Trevor fraenda og Jean fraenku. Jean spurdi mig hvort eg vaeri ad vonast eftir strak eda stelpu og eg sagdi ad eg vaeri med strak fyrir (nokkud) vist. Tha vildi hun fa ad vita hvad hann heti. Her eru nofnin akvedin og gefin ut longu fyrir faedingu. Eg modgadi meria ad segja tengdamodur mina orlitid thegar eg neitadi ad segja hvad barnid aetti ad heita. Dave thurfti ad utskyra fyrir henni ad Islendingar gaefu ekki upp nafnid. Eg hef allaveg aldrei fengid ad heyra nafn fyrir skirn. Ekki ad eg viti afhverju thad er en ekkert ad thvi ad vera sma hjatruarfullur. Vid erum reyndar ekki alveg buin ad akveda nafn thannig ad eg vil ekkert segja, og eg sagdi thad bara vid Jean. Vid vitum ekki hvad barnid heitir.

Engin ummæli: