Föstudagur fór eins og áætlað var, ég fór í langa göngu þrátt fyrir óveður og leiðindi og maturinn var tipp topp. Varð aðeins erfitt um þegar helgarstuðið lagðist í mig og mig langaði til að hafa eitthvað "meira djúsí" en bláber til að nasla á. Ég minnti sjálfa mig þá á að "eitthvað djúsí" getur vel verið hollusta líka og svo lagði ég frekari drög að matseðli helgarinnar sem inniheldur allskonar djúsí drasl og ég hætti að hafa áhyggjur. Ég er löngu búin að sætta mig við að það þýðir ekkert fyrir mig að reyna að hugsa EKKI um mat, það gerir hlutina bara verri. Miklu betra að stýra orkunni bara í áttina að hollari uppfinningum og leyfa mér bara að velta mér upp úr ástríðunni. Svo lengi sem ég missi ekki sjónar á aðalmarkmiðinu. H.L.Hunt sem er vellríkur viðskiptajöfur gaf þessi ráð um hvernig á að ná árangri. Hann sagði að það þyrfti að ákveða hvað maður vill, ákveða hvað maður er tilbúinn að gefa upp á bátinn til að ná því, forgangsraða og skipuleggja og að lokum vinna. Og það er það sem ég er að gera. Ég veit hvað ég vil, hverju ég þarf að sleppa til að fá það, ég er búin að forgangsraða og skipuleggja og ég er að vinna. 22 spikprik í gær. 

Í dag var svo vöðvaæfing og rösk heimilistörf ásamt göngutúr sem bíður mín. Svo þarf sjálfsagt líka að kíkja á jólaljósin í Wrexham seinna í dag. Morgunmaturinn algerlega bjútífúl og setur tóninn fyrir daginn. Ég er meira en kát. Stefni á 25 spikprik í dag.