Ja, thad er komin osk um ad eg getji komment a siduna, og eg hef ekkert a moti thvi, vandamalid er ad eg er buin ad steingleyma hvernig i oskopunum madur fer ad thvi og nenni ekki ad stussast i thvi her a bokasafninu. Eg vildi helst ad einhver mundi nenna ad gera thad fyrir mig. En ja thad vaeri oneitanlega gaman ad fa vidbrogd.

Eg fekk nu aldeilis vidbrogd i gaer. Eg var ad stussast i baenum, og byrjadi svona unofficially ad skoda sandala, bara svona ad thvi ad mig langar vodalega i sandala. Kemur ekki i ljos ad eg passa bara ekki i sko her i Wales. Staersta numerid sem var til synis var numer 7 en eg nota greinilega sko numer 8. Eg endadi a thvi ad fara i hverja einustu skobud i Wrexham og hvergi nokkurstadar sast par i minni staerd. Eg kom heim i rusli og madurinn minn hlo sig mattlausan og kalladi mig frik! Hann hefur aldrei heyrt af konu sem notar sko numer 8. Thannig ad eg er ekki lengur islensk gydja, eg er ordin islensk trollskessa. Eg er ekki par hrifin! Ekki mer ad kenna tho velskar kellingar seu allar vanskapadar med fot sem thaer geta omogulega balanserad a! Frik!

Annars gerdi eg goda ferd i baeinn, eg fekk umsoknareydublad hja Cancer Research og vonandi fae eg ad vinna sma sjalfbodavinnu thar nokkra tima a dag. Stjorinn var haestanaegd ad eg vaeri ad saekja um, en thad var svo mikid ad gera hja henni ad hun sagdi mer ad fylla ut umsoknina og koma aftur seinna. Eg gat thvi ekki sagt henni ad eg vaeri bomm og myndi adeins vinna i samraemi vid thad. Vonandi er thad ekkert mal, hun virtist svo fegin ad fa sjalfbodalida og eg er til i ad vinna heilmikid. Otrulegt hvad thaer eru alltaf bissi tharna, folk her er mjog working class og tho nokkur almenn fataekt. Og her er folk ekkert feimid vid ad vera fataekt eins og heima. Her er enginn ad thykjast ad vera neitt annad en thad sem hann er. Eg er dalitid skritin herna innan um Bretana, annars vegar virka eg "posh" med thvi ad bera fram latte heima hja mer og leita ad mozzarella og fersku engifer i budinni, hins vegar er ekki haegt ad setja mig i stett eftir thvi hvernig eg tala plus ad eg er ottalega donaleg af thvi ad eg gleymi alltaf ad segja "please" og segji kannski piss i stadinn fyrir wee. Mjog flokid allt saman. Heppin er eg ad madurinn er heilladur ad thessu, og hann bidur spenntur eftir naesta vandraedamomenti.

Eg aetla thvi as skila inn eydubladinu og utskyra astandid og vonandi fae eg ad vera med. Thad er fullt af kelllingum ad vinna tharna thannig ad eg kemst i kynni vid folk, asamt thvi ad interacta vid vidskiptavinina. Og hef meiri tilgang med deginum. Eg helt aldrei ad eg myndi segja thetta en thad er komid nog af frii.

Svo hringdi ljosan i gaer. Eg gat nu ekki annad en hlegid. Hun hringdi og sagdi "oh hvad er gott ad heyra loksins fra ther", eg hugsadi nu med mer ad hun hefdi getad hringt fyrr ef hun saknadi min svona mikid. Svo helt hun ad Island vaeri thridja heims riki, var alveg steinhissa thegar eg sagdi henni ad eg hefdi verid hja ljosmodur og fengid allskonar laeknisthjonustu og vaeri buin ad fara i sonar, asamt thiv ad vera med plogg um thetta allt saman. Hun helt i alvoru ad eg vaeri komin ruma fimm manudi a leid an thess ad fara til laeknis. (Ekki mer ad kenna ad thad tok breska kerfid manud ad hafa samband vid mig!) og svo sagdi hun mer ad hringja a stofuna sina og panta tima a thridjudaginn og ef simadaman segdi ad thad vaeri allt fullt tha atti eg ad segja ad eg vaeri ad hringja ad beidni hennar og ad hun hefdi sagt ad eg maetti alveg koma. Bidum nu adeins. Afhverju setti hun bara ekki upp tima, og hringdi svo i mig til ad segja mer klukkan hvad eg aetti ad koma? Eg gat nu ekki annad en hlegid. Hvad um thad, eg fylgi glod theirra reglum og hringdi a stofuna hennar og fekk tima klukkan tolf a thridjudag. Og lidur mun betur. Eg var ordin half nojud yfir thvi ad vera ekki med ljosmodur. Eg tharf hana til ad komast i foreldratima og svo eru alltaf einhverjar spurningar sem madur hefur. Svo er eg ordin mjog spennt ad komast i skodunarferd um spitalann. Ljosmodirin arranserar thvi thannig ad madur fer i svona hopferd um faedingardeildina og faer ad sja allt og spyrja. Fint ad fara med fleiri maedrum, theim dettur kannski eitthvad i hug sem madur gleymir sjalfur. Eg er lika mjog spennt ad sja hvernig spitalinn litur ut thvi Channel 4 er buin ad setja af stad samkeppni um skitugasta spitalann i Bretlandi! Folk hringir inn med hryllingssogur og sjonvarpskallarnir far og rannsaka malid og i haust verdur skitugasti spitalinn kryndur. Ekki serstaklega traustvekjandi thad og mer sem finnst nog um drulluna her. Islendingar og Bretar hafa afskaplega mismunandi skitastudul.

Mest skemmti eg mer i vangaveltum um hversu fullordin eg se ordin og hvernig mer gengur ad takast a vid thessa fullordinsadstaedur sem eg er buin ad koma mer i. Olett, med kall. Hver hefdi truad thessu? A vissan hatt er eg afskaplega fegin ad eg hafi nad thvi ad verda svona gomul an thess ad hafa buid med neinum, eda i raun og veru att kaerasta. Eg stend sjalfa mig ad thvi ad gera svo skrytna hluti sem eg hef alltaf sagt ad eg myndi aldrei gera og hef fordaemt adrar konur fyrir. T.d. ad segja ekki thad sem eg meina. "Er eitthvad ad astin min?" spyr hann og eg svara med thjosti "nei, ekkert" en thad er i raun og veru allt ad! Afhverju segji eg thad ekki bara? Eg veit ofur vel ad hann les ekki hugsanir og thad sem meira er hann truir mer thegar eg segi ad ekkert se ad. Og heldur i godri tru ad allt se i fina lagi. Thetta se eg og hlae ad sjalfri mer, en stundum er thetta osjalfrad vidbrogd. Eg held ad stundum thurfi madur bara ad vera stelpa og haga ser svona. Eg se thetta utan fra og er ordin nogu throskud til ad tala um thetta vid hann (og thad sem var sidan upphaflega ad) an thess ad allt fari i haaloft. Eg man eftir mommu ad bysnast yfir skeggharum i vaski, eg held meria ad segja ad hun hafi bysnast yfir thessu i eihver 30 ar, an thess ad gamli minn geri svo sem mikid i thvi. Eg hef alltaf velt fyrir mer afhverju hun skoladi thau bara ekki nidur, hun var ju ad nota vaskinn og thad er ekkert mal ad skvetta sma vatni a thau. Thangad til um daginn ad eg var ad fara ad bursta tennurnar og heitteilskadi hafdi rett adur komid og kysst mig til ad syna ad hann var skegglaus og mjukur. Lovely alveg hreint. Nema hvad ad skeggid var allt i vaskinum. Og adur en eg vissi var meg buin ad aepa a hann. Osjalfratt. Eg for nu reyndar ad hlaeja thvi hann var svo grunlaus um hvad hann hafdi gert, kom alveg af fjollum. Vid skulum sja hvernig thetta fer. Vonandi hreinsar hann bara vaskinn hedan i fra. Ef ekki, tha vona eg lika ad eg nenni ekki ad stressa mig a thvi. Thad er svo mikill otharfi ad stressa sig yfir svona smamunum.