Lúkas þorlákur dafnar vel og vendilega, enda ekki vid odru ad buast en ad eg framleidi rjomais ofan i hann. þetta er nu einu sinni eg sem vid erum ad tala um. &thegar hjukka kom til ad vigta hann fyrir viku byrjadi hun a ad vara okkur vandlega vid þvi ad hann vaeri orugglega lettari en thegar hann faeddist. En onei, onei, hann var buin ad baeta a sig einum 400 grommum. Sama sagan i gaer thegar hun kom, aftur 400 gromm. Hann er sumse ordin 4.2 kg nuna.

Sjalf er eg ekki jafn blomleg, komin med leidinda sykingu i skurdinn og fekk fukkalyf i dag. Eg er ekki spennt fyrir theim oskopum, enda a Lúkas ad fa nidurgang og leidindi af lyfjunum. En ekki get eg heldur gengid um med uldid sar a mallanum. Morolsk klemma sem eg er buin ad koma mer i her.

I frettunum i gaer var skyrt fra nyjasta aedinu her medal breskra. Nu er enginn madur med monnum nema hann se med heitan pott UTI i gardi og fari i pottinn ad VETRI TIL! Thykir thetta svo skrytid hattalag ad thad var frettnaemt. Eg sat hlaejandi fyrir framan sjonvarpid, eg get ekki sed ad thad se nein onnur leid til ad njota thess ad vera i heitum potti, onnur en undir stjornubjortum vetrarhimni, med thykkt snjolag i a jordinni og gufuna af hietu vatninu allt i kring. Dave endurtok bara thad sem hann segir stundum, ad vid seum oll klikk. Eg opnadi hardfiskpakka og passadi ad Lúkas finndi lyktina svona til ad venja hann vid strax.

Eg for i sma gongutur med Shirley i gaer. Vid pokkudum Lúkasi og Joshua hennar nidur i vagna og roltum um thorpid. Fyndid ad their heiti badir svona bibliunofnum. Their eru svo reyndar badir Jones en tho mer finnist thad snidugt tha eru vist meiri likur a thvi ad their heiti Jones en ad annar theirra hafi eitthvad annad eftirnafn. Mer fannst reyndar lika rosalega fyndid ad eg gerdi mer stefnumot vid adra mommu og vaeri uti a rolti med barnavagn. En thad hlytur ad venjast. Sem betur fer tha er Shirley lika mjog ad minu skapi, vid erum badar jafn hissa a thessari stodu sem vid erum i. Hun hafdi ekki planad barneignir frekar en eg. Hvad um thad, a thessu rolti okkar gengum vid fram a baejarstjorann her i Rhos sem, umkringdur barnakor, hafdi hugsad ser ad kveikja a jolaljosunum a Market Street. Thad tokst efitr nokkrar tilraunir og allir kloppudu. Thad minnti mig a ad eg tharf ad fara ad koma af stad "Mission impossible", thad er ad fa Dave til ad hjalpa mer ad hengja gerfigreni og ljosaseriu i kringum utidyrahurdina. Hann er ekki mikill jolakall, og i ofan a lag serlega ohandlaginn. Eg myndi gera thetta sjalf en er bara ekki alveg nogu hress til ad klifra upp stiga og teygja mig hingad og thangad. Thvi midur. Svo er thad ad bua til adventukrans og sma lauma upp einni og einni skreytingu. Malid er samt ad barnid tekur allan minn tima, eg bara hreinlega veit ekki alveg hvernig eg a ad fara ad thvi ad gera allt sem eg aetladi ad gera. Aetli ad hreingerningin fai ekki ad sitja a hakanum...En upp skal thetta, eg aetla ad hafa fallega skreytt hus og fa Dave til ad finnast jolaskraut fint lika. Hann a aldrei eftir ad verda samur eftir godan skammt af islenskum jolum og hana nu!

Ja og svo verd eg vist ad fara ad huga ad senda jolakort og gjafir heim nu thegar svo thad verdi komid fyrir jol. Uff nu fallast mer hendur, allt of mikid ad gera og eg rett ad venjast thvi ad eiga barn. Hvernig fer folk eiginlega ad thessu? Aeji eg hlyt ad finna eitthvad ut ur thessu, og svo sem ekkert verra ad fa jolakort i mai, er thad nokkud?