föstudagur, 5. desember 2003

Eg er nu meira kjanaprikid. Uss og svei. Eg var ad bysnast yfir jolnum, gera thau ad einhverju vodalegu vandamali og thar med var eg ad eydileggja thau fyrir mer sjalf. Eg til daemis for a limingunum thegar eg fattadi ad tho eg heldi heilog jol i minu husi 24. des tha vaeri samt folk ad labba fyrir utan gluggann og skemma allt fyrir mer. Ad hugsa med ser vitleysuna! Svona er nu audvelt ad detta inn i sjalfskemmandi atferli. Thad er eg sem by til jolin og thau verda eins god og eg geri thau. Og thau koma innan fra svona rett eins og fegurdin og innan i mer eru bestu jol i heimi. Og thau eru best af thvi ad eg er med uppahaldsstrakana mina hja mer. Get eg bedid um meira? Og ef eg verd einmana tha fer eg bara og held upp a jolin hja Hjalpraedishernum sem er med kirkju her i naestu gotu!

Ja, og heimthrain var nu audlaeknud. Eg eldadi thessa lika dyrindis islensku kjotsupu i gaer. Mikil oskop hvad hun var god. Eg held bara ad hun hafi verid litid sidri en supan hans pabba. Kjotsupulyktin ilmadi um allt hus og heimthrain hvarf bara rett si sona! Dave var svona lika sattur vid supuna, fannst thetta vel heppnud blanda af islensku og velsku, (kjotid var ad sjalfsogdu velskt lamb) svona dalitid eins og sonurinn.

Dave fer i vinnuna aftur a manudaginn, tha lykur manadarlongu fedraorlofi og eg tharf ad fara ad sja um heimili og barn alein. !!!. Eg er nu strax buin ad plana manudaginn, eg aetla nidur i bae med Láka og kaupa adventuljos. (Og nariur. Olettan skemmdi allar nariurnar minar, thaer eru allar bara teygja sem a hangir orlitill efnisbutur. Merkilegt alveg hreint.) Mig vantar miklu fleiri ljos, thad er ekki mikid af ljosum i husunum i kring og merkilegt nokk tha er bara heilmikid dimmt herna snemma dags. Thad er ordid almyrkur um 4 leytid. Og birtir ekki fyrr en um 8. Ekkert a vid myrkrid heima eg veit, en samt meira en eg helt.

Nu hlakka eg bara til ad fa islensku jolalogin send (Mamma!!) og tha aetla eg ad baka og jolin mega bara koma alveg eins og theim lystir.

Engin ummæli: