Frumburðurinn, einkasonurinn, ljósið mitt og yndi er 5 ára í dag.

Hann kom dálítið óvænt til sögunnar; ég kenni ástinni sem ríkti yfir Þorlákshöfn um Þorrablót 2003 um, eiginmaðurinn því að ég kunni ekki að telja. (Enda hefði ég aldrei átt að sjá um talninguna eins og hann segir sjálfur, hann er stærðfræðingurinn!) En það verður að segjast að við erum sammála um það hjónin að við erum mjög fegin örlögunum að hafa tekið svona af okkur völdin því við hefðum sjálfsagt aldrei haft okkur í að taka svona stóra ákvörðun vís vitandi. Hann var sérstaklega fullorðin með þetta allt saman og samþykkti að bíða með kökuát og pakkastand þar til hann kom aftur heim úr skóla í kvöld, enda hefðum við aldrei komist í vinnu ef við hefðum gert þetta í morgun. Og þvílík hamingja í kvöld. Hann fékk Lego Beinagrinda kastala frá ömmu og afa (tók mig bara 2 og hálfan tíma að byggja hann í kvöld) og þar með hefur draumurinn um að eignast Lego beinagrind (don´t ask) ræst. Og hægt að fara að sofa eins sáttur við lífið og maður bara getur verið.