Hver getur staðist svona krúttbúð?

Við fórum með nýbúana í smá sunnudagsrúnt í gær, keyrðum um uppsveitir Wrexham County Borough og til Denbighshire og enduðum í Llangollen. Þangað er nauðsyn að fara með gesti og gangandi enda allt þar eins og á póstkorti. Ég var enn í smá losti eftir tilraunirnar í lok vikunnar og gerði þau mistök að fara inn í Cottage Cream ´n Candy. Þar er selt fudge. Fudge er búið til úr rjóma, smjöri og sykri. Og hvað gerði ég? Jú, keypti mér hálft kíló af óskapnaðinum og sagði svo OG TRÚÐI ÞVÍ að "ég á þetta svo bara heima svona þegar það koma gestir." Ég er enn með harðsperrur af hlátri. Þvílíkt djók. Hvað entist klumpurinn lengi? Til hálftíu á sunnudagskvöld. Komu gestir? Neibb. Og ég með magaverk og samviskubit og niðurgang og sjálfshatur og allt sem svona óhófnaði fylgir. Og kíló í refsingu. Ég barðist svo við sjálfa mig í smástund í morgun þegar ég ætlaði að halda áfram að vera með samviskubit og sjálfsásakanir (tilhvers ertu eiginlega að fara í ræktina, ég veit ekki hvern þú ert að reyna að blekkja, þú borðar kíló af fudge og þykist svo ætla að vera einhver líkamsræktar gúru? Meiri kjáninn) en neyddi sjálfa mig til að láta af þessum hugsunum, það er augljóst að þær hjálpa ekki meðan það er örugglega betra að skilja þessi mistök bara eftir heima og drífa sig í að lyfta smávegis. Og það stóð heima. Um leið og ég er búin að setja stöngina á rekkann er ég hamingjusöm aftur og er alveg sama um gærdaginn. Það er dagurinn í dag sem skiptir máli og ég ætla að láta hann skipta máli. Svo skemmti ég mér konunglega við að prófa planka æfinguna sem Ragga Nagli sýndi á blogginu sínu í gær. Þeir hópuðust í kringum mig strákarnir sem vanalega eru fyrir mér þar sem þeir standa við endalaus bicep-curl og allir vildu þeir fá að prófa. Mér fannst bera nokkuð gott vitni um hvað þeir eru illa að sér í fræðunum því þeir skildu ekki hvaða vöðva ég var að reyna að æfa, gátu ekki séð að þetta er core æfing. Merkilegt alveg hreint. Góður dagur í dag.