Maður verður sko að eiga réttu græjurnar. Núna vantar mig alvöru hlaupabuxur. Ég hef hingað til bara notað svona venjulegar leggings en komst að þvi í gærmorgun að það er ekki sama í hverju maður hleypur. Ég var alltaf á þeirri skoðun að leggings væru svona "one size fits all" fatnaður og var ekki alveg með á hreinu afhverju þær væru númeraðar. Sem 130 kílóa kona gat ég ekki séð annað en að þetta væri oggulítill tuskubleðill sem myndi svo bara þenjast út eftir þörfum. Svo ég varð voðalega hissa nú síðustu vikur þegar leggingsarnar hafa byrjað að gúlpa út og hlykkjast um mig. Svo tók út yfir allan þjófabálk í gær. Ekki nóg með að ég hafi endað á að hlaupa með þéttingstak á mittisbandinu á buxunum svo þær myndu ekki enda um ökklana þá hafði ég í vægri dagskímunni farið í kolvitlausar nærbuxur og þegar maður er með ryksugurass (nærhald virðist alltaf enda sogað upp á milli kinna) þá eru réttu undirfötin lífsnauðsyn. Ég hef sjálfsagt verið hálfkjánaleg útlits þar sem ég ríghélt í buxurnar og skók svo mjaðmir og rass í öðru hverju skrefi til að reyna að þvinga næríurnar úr rassi. Rosalega verður gaman að eignast alvöru hlaupaleggings. Ég er harðákveðin í að fá þær í merki eins og Nike eða Adidas og svo vil ég hafa allskonar fítusa á þeim, sjálfýsandi rendur og net á hnjám og leynivasa fyrir lykla og vökva- og ryðvörn og þétti-og höggdeyfi og allskonar pró fínerí. Fötin skapa manninn og ég er alveg viss um að í alvöru buxum verði ég alvöru hlaupari. Ekki bara kelling með nærhaldið í rassinum.