Ég tók mér náttúrulega alveg frí á meðan á London dvölinni stóð. Ég hafði ákkúrat klárað fyrsta hlutann af lyftingaprógramminu þannig að það var eiginlega bara flott að taka smá re-load pásu og byrja svo aftur alveg fersk á morgun í nýja prógramminu. Ég taldi engar hitaeinigar og fékk mér bara það sem mér sýndist og þó svo að ég hafi nú ekki neitt farið yfir strikið í neinu þá voru kolvetni í heldur stóru hlutverki ásamt áfengi sem er ekki vanalega á matseðlinum. Og ég þyngdist um 2.1 kíló. Ég hef engar áhyggjur af því. Veit að þetta er bjúgur og salt og rauðvín og fer auðveldlega þegar ég kemst aftur í svíng. Partýinu er reyndar alls ekki lokið strax því ég er svo að fara út að borða og svo að sjá Ed Byrne í kvöld. Já, það er líka menning hér í útnáranum Wrexham.
Eitt tók ég til mín í London og það er að mig langar til að læra að dansa. Mig vantar að bæta aðeins cardio hreyfingu inn í prógrammið mitt og langar til að gera eitthvað sem er öðruvísi og skemmtilegt en er líka áskorun fyrir mig. Ég hef engan áhuga á neinum af tímunum í ræktinni, nema kannski spin en það er líka svona bara meh af því að ég get frekar bara hjólað sjálf úti. En dans virkar á mig sem meira svona alvöru hæfileiki til að hafa. Ég er alveg hrikalega lélegur dansari og það gæti því verið eitthvað sem ég get notað sem svona ´out of comfort zone´ æfingu. Og lært eitthvað nýtt í leiðinni. Ég þarf stanslaust á því að halda að krydda upp í lífinu hjá mér. Ég verð leið á hlutum fljótt og hef bara lært að það er tilgangslaust að hafa áhyggjur af því eða reyna að þröngva sjálfa mig til að ´stick with one thing!´ Það er bara ekki ég. Nú er það bara að finna einhvern Antonio sem getur kennt mér!
Engin ummæli:
Skrifa ummæli