sunnudagur, 1. febrúar 2004

Ég er núna búin að eyða deginum í að hugsa um lífið og tilveruna og hvað ég er ánægð og þakklát fyrir allt sem ég á og hef. Kemur reyndar ekki af góðu, mér var brugðið í gær þegar ég fékk fréttir af bekkjarbróður og vini, Jóhanni Grétarsyni. Ég vona bara og bið fyrir skjótum bata og að allt fari á sem besta veg og sendi honum og hans allar mínar bestu óskir.

Engin ummæli: