Í dag hef ég lést um akkúrat 40% af því sem ég vil léttast um. 800 grömmin sem yfirgáfu svæðið þessa vikuna ýttu mér að þessari fallegu mælistiku. Ég sit hérna og stari á excel spreadsheet-ið mitt sem ég fylli inn samviskusamlega í hverri viku (hvað heitir spreadsheet á íslensku?) og er svona nett að velta fyrir mér hvort ég sé farin að leggja of mikla áherslu á vigtina. Ef lykillinn að velgengninni er að breyta hugsun og hegðun fremur en að vera í megrun þá er það kannski ekki nógu sniðugt að vigta sig 5 sinnum á dag og skrásetja svona hvert gramm í hverri viku. Ég nebblega verð að viðurkenna að mig er búið að langa alveg svakalega í megrun núna. Bara svona í smástund áður en ég kem heim svo ég nái örugglega mini-takmarkinu sem ég er búin að setja mér fyrir heimkomuna. Bara svona smá megrun þar sem maður borðar bara 18 egg alla vikuna og léttist um 7 kíló á viku, bara svona smá, plís,plís leyfðu mér að fara í megrun! En nei segi ég við sjálfa mig softly, softly catches monkey, ef ég fer í einhverja öfga núna þá spring ég á limminu og 30 vikna vinna og 40% af takmarkinu verða til einskis af því að 18 egg og ekkert annað er ekki eitthvað sem hægt er að halda út til lengdar. Þannig að ég er búin að gera díl við sjálfa mig. Ég má halda áfram að vigta mig svona öfgakennt þangað til að ég hef náð takmarki mínu hvað vigt varðar. Það má vel vera að ég verði alltaf að vigta mig svona oft bara til að passa að ég haldi mig við lífstílinn. Ég má setja mér svona mini-takmark en ég má ekkert gera öfgakennt til að ná þeim og ef ég næ þeim ekki þá má ég ekki gefast upp. Ég verð líka að setja mér markmið sem hafa ekki neitt með vigtina að gera til að minna mig á að þetta snýst ekki um að vera 71 kíló heldur um að vera fitt og hraust. Í þessari viku er það að hlaupa í 5 mínútur stanslaust. Þetta kemur allt með kalda vatninu.