Eins og ég borða mikið grænmeti og veit og skil hversu mikilvægt það er að hafa það sem aðaluppistöðu þess sem maður borðar, þá á sama tíma gleymi ég oft að nota það. Í hvert sinn sem ég borða grænmeti hugsa ég alltaf með mér hvað það er gott á bragðið en á sama tími langar mig aldrei í það. Eins og t.d núna í dag. Ég hafði tekið út nautahakk vegna þess að Dave var búinn að biðja um chili í matinn. Vanalega myndi ég borða nachos-flögur með chili og sulla yfir það heilli dós af sýrðum rjóma. En nachos er nú ekki lengur á boðstólum, háunnin vara, stútfull af salti, sykri og lélegum kolvetnum sem ég bara tími ekki nú orðið. Og ég hugsaði um þetta í allan dag. Hvað átti ég að setja í staðinn fyrir flögurnar? Mér finnast grjón bara ekkert góð, mig langaði ekki í bakaða kartöflu, mér finnast of miklar hitaeiningar fyrir litla fyllingu í brauði, fyrir utan að brauð gerir ekkert nema að kveikja í mér sykurlosta og einhvern vegin var ég bara ekki í stuði fyrir quinoa. Svo allt í einu laust lausninni niður! Kínakál! Gamla, góða kínakálið. Ég bjó þess vegna til þetta líka svaðalega chili sem reif í háls og tungu, slett ofan á hrúgu af kubbuðu kínakáli og ofan á það fór svo góð slumma af 0% grískri jógúrt. Þetta fannst mér gott. Ég fékk "kröntjs" áferðina sem mig vantaði með kálinu og sleppti hundruðum af innihaldslausum kalóríum. Lukkan yfir mér alltaf hreint.