Ég setti komment hjá Röggu Nagla um daginn og hún kommentaði tilbaka þar sem hún var að velta fyrir sér afhverju ég hef staðið í stað að undanförnu. Ég varð uppnumin og ofboðslega æst; nú myndi atvinnumanneskja í lífstíl segja mér "töfralausnina"! "Já, Svava mín, ef þú borðar súkkulaðikökuna á undan pizzunni þá léttistu um 12 kíló í svefni. Eða; Já, Svava mín ef þú snýrð þér undan vindi á meðan þú borðar heilt kíló af ristuðu brauði með smjöri þá rennur af þér spikið." O.sv.frv. Þetta er nú meiri andskotinn. Eftir rúmt ár þar sem ég hef séð ljósið er ég enn innst inni að vonast eftir töfralausn þar sem ég má borða sykur í tonnavís. Ég veit vel afhverju ég stend í stað; það er af því að ég borða of mikið um helgar. Ég er 95 kíló á laugardagsmorgni, á mánudegi er ég 97.5 og svo er ég alla vikuna með damage control að ná þessu aftur af mér. Einfalt ekki satt? Ég hef alltaf sagt að þetta sé einfalt. Auðvelt? Nei, ekki svo mikið. Og þangað til ég tek í rassgatið á mér og laga helgarnar bara get ég ekki kvartað. Ef ég ætla að hafa þetta svona, nú þá verð ég líka að taka því að ég léttist ekki. Ef hinsvegar mig langar til að léttast meira þá verð ég að finna lausn á þessu helgarsukki. Nú er að ákveða sig. Hvort langar mig í meira, snickers eða 70 kíló? Mitt er valið.