Ég hef að undanförnu rekist á nokkrar greinar þar sem leiddar eru líkur að samhengi á milli liðaverkja (joint pain), bólgu í líkamanum og sykurneyslu. Ég hef reyndar ekki rannsakað nógu vel hversu vel þetta hefur verið kannað á vísindlalegan máta en engu að síður þá er þetta mjög áhugavert. Þegar ég borða hollan og góðan mat þá líður mér vel en ég hef hingað til sett það í samhengi við andlegt ástand mitt. Þegar ég sleppi sykri þá er ég að "standa mig vel" og get hrósað sjálfri mér og líkamleg vellíðanin kemur frá þeirri tilfinningu. Ég var búin að gera mér grein fyrir að vellíðanin sem ég finn fyrir eftir líkamsrækt er núna bæði andleg og líkamleg, ég hreinlega finn orðið fyrir endorfínum renna um æðarnar eftir góða sessjón í ræktinni ásamt vellíðaninni sem kemur með "mikið ertu dugleg" tilfinningunni. En núna þarf ég að fara í tilraunastarfsemi. Ég hef mikinn hug á að athuga hvort ég geti sett sykurneyslu í samhengi við verki í hné. Prófa eina viku án sykurs og eina viku með sykri, búa til sársaukaskala og reyna að merkja inn á hann hvar ég stend. Og ef það kemur í ljós að ég er betri í hnénu þegar sykur er skorinn við nögl þá hlýtur það að vera þess virði að sleppa honum. Aðrir fylgifiskar eins og fitutap væru nú bara smá bónus á miðað við að vera ekki illt. Alltaf dettur manni eitthvað nýtt í hug. Hippocrates var reyndar búinn að fatta þetta allt saman löngu á undan mér; "If we could give every individual the right amount of nourishment and exercise, not too little and not too much, we would have found the safest way to health."