Í þessum nýja hugsunarhætti mínum sem felst aðallega í að slaka á og skoða þetta ferli allt saman á heilrænan hátt felst heilmikil vinna. Ég þarf oft á dag að stoppa sjálfa mig af í hugsanaferli sem felur í sér; ef bara og svo og þá og þá ef og þá gerist ef bara... og draga mig aftur inn í núið og neyða mig til að njóta dagsins í dag. Á einhverju netflakki mínu rakst ég á gamlan pistil eftir Diet Girl þar sem hún fagnar því að hafa lést um 80 kíló. Hún er hetjan mín af því að hún tók rúm 5 ár í að léttast um þetta og hún er enn að. Út frá þeim lestri fór ég að skoða ferilinn minn. Á þessum 114 vikum sem ég er búin að vera að stússast þetta er ég búin að léttast um 33 kíló. Það eru 300 grömm á viku að meðaltali. Það er ekki spennandi þegar maður heyrir það. Það eru örugglega ekki margir sem myndu borga mér fyrir að vera megrunarþjálfinn þeirra með þessu gimmikki að "HÆGT ER AÐ LÉTTAST UPP UNDIR 300 GRÖMM Á VIKU!" Flestar svona auglýsingar lofa auðveldum drykk, sjeik og pillu og miklu fleiri kilóum skafið af á skemmri tíma. En hvað ef ég sný þessu við? Hvað ef ég segi að áður en ég byrjaði að spekúlera var ég að þyngjast um meira en 300 grömm á viku? Og ef ég hefði ekkert gert í mínum málum  þá væri ég 159 kíló í dag. Hvað ef ég lofa viðskiptavinum mínum að þeir verði ekki 159 kíló eftir 2 ár? Virkar það sem gimmikk? Þetta var mér góð áminningi um hvað ég er að gera vel. Það er ekkert trendí eða smart við matinn sem ég borða eða æfingarnar sem ég geri. Og ég tek 300 grömmum á viku með auðmýkt og þakklæti þegar ég ímynda mér 159 kílóa konuna sem ég gæti verið.