Mikið óskaplega var gaman á hlaupaæfingu í kvöld. Fyrsti hluti æfingarinnar var nefnilega valhopp. Já, ég valhoppaði um þorpið. Ég var algölluð í adidas frá toppi til táar, ægileg pró útlítandi með i-pod á handleggnum, labbaði aðeins um og byrjaði svo að valhoppa. Ég reyndi eins og ég gat að vera einbeitt á svip, taldi aðeins í, kinkaði kolli svona eins og til að segja "góð æfing, flott" en gafst svo upp á því og byrjaði bara að valhoppa í frjálsu formi með gleðilátum og hamingju. Mikið sem þetta var gaman. Og samkvæmt þjálfaranum þá kennir valhoppið manni ýmislegt sem hjálpar til við hlaupin og ef það kennir mér form og tækni þá er ég meira en til í að hoppa um.

Og svo gat ég ekki annað en hoppað aðeins um af kátínu þegar fyrsta uppskriftin mín birtist á Heilsupressunni í dag. Ég var bara voðalega stolt að sjá nafnið mitt "á prenti". Og ef ég get dreift aðeins boðskapnum þá hlýtur það að vera af hinu góða. Og ég er með fullt af djúsí samsetningum í bígerð.