Thad var ekkki vel valid ad fara i baeinn a fostudag. Thegar eg lagdi af stad var adeins smavegis udi og eg var ad vona ad rigningin vaeri ad haetta. En aldeilis ekki. Akkurat thegar eg var i midbaenum byrjadi thessi hellidemba og eg red ekki neitt vid neitt og ad lokum leit eg ut eins og utignasmadur, med hargreidlsuna i molum og maskarann um allt. Eg akvad thvi ad slaka a og fa mer kaffi og bida med ad bjoda fram adstod mina i sjalfbodavinnu, thvi eg held ad thau hefdi aldrei truad thvi ad eg gaeti hjalpad. Eg leit ut fyrir ad thurfa hjalp sjalf. Eg dulladist thvi um baeinn og keypti mer snyrtivorur og sokka a manninn en eyddi satt ad segja mestum timanum i ad skoda barnafot. Merkilegt alveg hreint. Mer var smeira ad segja alveg sama tho eg saeji ekkert sem mer leist a handa sjalfri mer, eg hefdi getad eytt milljonum i barnid, og thad er ekki einu sinni faett enntha! Eg a enn eftir ad kaupa isbjarnarhufuna handa honum. Lifsaudsyn ad fa hufu med eyrum. Hann er lika ordin svo raunverulegur nuna, hann sparkar og sparkar i mig, og i gaer sver eg ad eg gat fundid thad i gegnum allt sem eg er med aukalega utan a mer. Vonandi hef eg rett fyrir mer, Dave er ordin halfofundjsukur ad finna ekki fyrir neinu. Thad vaeri gaman fyrir hann ad finna fyrir thessu lika.Hann reyndar talar og talar vid magann a mer, og eg sver ad litli er farinn ad thekkja roddina hans thvi hann verdur aestari thegar pabbi hans er buinn ad tala vid hann i smastund.

Dave var ad vinna um helgina thannig ad vid gerdum svo sem ekki mikid. Eg for sumse i baeinn a fostudag og tok svo hreingerningu a laugardag. Vid fengum okkur svo Indian Takeaway a laugardagskvoldid. Indverskur er tvimaelalaust i uppahaldi hja mer. £ 16 fyrir mat handa okkur badum sem dugar i kvoldmat og snarl daginn eftir. Svo bydur hann lika upp a moguleikann ad borda upp ur kassanum fyrir framan kassann, eda leggja fint a bord og fara i veitingahusaleik. Mjog skemmtilegt. Og alveg serstaklega bragdgott. Eg hugsa ad pizzur verdi heimalagadar hedan i fra. (Engar ahyggjur pabbi, eg er buin ad finna Italskan veitingastad sem vid getum farid a thegar thu kemur i heimsokn.) I gaer var svo aftur alveg svadalega gott vedur og eg sat uti i 80 cm gardinum minum med bok allan daginn og er nu bara ordin nokkud saelleg. Nagrannarnir heilsudu allir upp a mig, allir stoppa og spjalla sma og folkid i naesta husi sem var ad koma ur velheppnudum "car boot sale" leidangri gaf okkur fullan poka af bokum. Vid erum reyndar i vandraedum med bokahillur en kunnum ekki vid ad afthakka gott bod. Vid skelltum okkur svo ad sja alveg svadalega vonda mynd. Bruce Almighty med Jim nokkrum Carrey. Vid aetludum a Matrix:relaoaded en lasum vitlaust a timann og misstum af henni. I stad thess ad keyra alla leid til baka aftur akvadum vid ad fara bara a naestu mynd. Stundum kemur vel ut ur thvi, ne thvi midur ekki i thetta sinnid. Uff og ojbara, ammriskir sykurpudar og saetindi. Eg helt ad Dave myndi ekki lafa alla myndina. Eg hlo reyndar einu sinni svo mikid ad eg gret af mer allann maskara en thad var einu sinni og svo var ekkert nema vidbjodur. Best var ad thad atridi kom Carrey litid vid. Svo komum vid heim og eg leyfdi elskunni minni ad horfa a lokaleikinn i einhverjum fotbolta i sarabot. Hann sofnadi yfir fotboltanum. Og svaf reyndar svo i sofanum allt kvoldid. Ekkert spennadi thessi bolti!

Annars er eg nu ordin eins og innfaedd. Eg for nefnilega a laugardaginn og keypti mer lottomida. Mer fannst thad dyrt, ein lina i sjalfvali kostadi heilt pund, en vinningurinn eitthvad til ad velta fyrir ser. 15 milljon pund! Thad er meira en eg tharf svo eg imyndadi mer ad eg vaeri ein af 15 sem fengi vinninginn. Svo reyndar kom i ljos thegar vid Dave forum ad eyda peningunum ad okkur vantadi 2 milljon punda svo eg faekkadi vinningshofunum nidur i 6. Eg var svo med tvo retta. Ekki nog en god byrjun finnst mer og eg hugsa ad eg fari ad spila med hedan i fra. Thetta eru natturulega alvoru vinningsupphaedir.

Jaeja nu er litli farinn ad sparka i blodruna a mer og eg tharf ad fara a kloid. Serlega othaegilegt, madur heldur ad madur se i spreng en svo koma bara nokkrir dropar. En svona okkar a milli, alveg thess virdi.

Jaeja tha er skinkumyrju krisan yfirstadin og eg er enntha sodd eftir ad hafa naslad a ostahornum og Ben & Jerry's i allt gaerkvold. Hann er allt of godur vid mig madurinn, gefur mer is og sukkuladi og segir samt alltaf ad eg se falleg. Svo thegar eg kom nidur i morgun eftir ad hann var farinn i vinnuna, fann eg astarbref sem hann hafdi skilid eftir handa mer. Ekki veit eg hvad eg hef gert til ad eiga thetta allt skilid. En eg er med samviskubit thvi hann gerir allt til ad lata mer lida vel herna og lidur illa thegar ad eg verd leid, eins og ad thad se honum ad kenna. Stundum verdur madur bara down alveg sama tho ad madur se anaegdur med lifid og tilveruna i heildina. Mamma var eitthvad ad skirfa um ymiskonar utlitseinkenni og sjukdomsastand evroputhjoda og kom henni margt a ovart. Eg verd ad segja ad eg hefdi aldrei sett thad nidur sem thjodareinkenni a Bretum ad their vaeru romantiskir. Svona veit madur aldrei!

Eg er nuna loksins a leid i baeinn, en er ekki alveg buin ad akveda hvort eg aetla ad fara, i dag er i fyrsta sinn bresk rigning eins og madur ser i biomyndum. Allt i einu byrjar allt ad grana og svo byrjar gjorsamlega ad pissa nidur og allir, sem rett adan voru i stuttbuxum, eru komnir i regngalla og med regnhlifar a loft. Otrulegt. Best ad fara nidur a straetostoppistod og sja hvort eg blotni i gegn a thvi. Ef ekki tha haetti eg mer liklegast nidur eftir.

Aaetlanir um ferdalag nidur i bae i dag voru blasnar af med morgunfrettunum. I alla nott geysudu uppthot i midbae Wrexham, a milli innflytjenda, logreglu og rasista. Molotov-kokteilum kastad og rudur brotnar asamt blodugum slagsmalum. Tho svo ad allt se komid i ro nuna tha aetladi loggan ad halda afram handtokum og rannsokn i dag og blokkera af einhver svaedi, thannig ad eg aetla ad bida med ad fara nidreftir. I dag alla vega. Spennandi! Dave jatti thvi i morgun ad kynthattahatur vaeri einn ljodur a radi samlanda hans, hingad eru innflytjendur fyrst ad koma nuna og thad er einhver olga i gangi. Hann bar Walesbuum ekki goda soguna i fyrsta sinn.

Eg tharf thvi ad endurskoda verkefni dagsins. Og eg er eiginlega ad spa i ad gera bara ekki neitt. Litli prinsinn af Wales er buinn ad vera i svakalegu studi i tvo daga nuna, sem veldur thvi ad eg sef og sef a milli thess sem hann sparkar i blodruna innan fra og eg tharf ad hlaupa a kloid. Svo er 25 stiga hiti og engin astaeda til ad vera med laeti. NEi, eg aetla ad setja drykk i glas og setjast ut med Harry Potter.

Annars tha for eg i gongutur i gaer i leit ad kirkjugardinum i Rhos. Eg hef alltaf verid svag fyrir gomlum kirkjugordum, thad hefur eitthvad med soguna ad gera, og er buin ad vera veik i ad komast i gardana sem seg se her. Their eru allir eldgamlir og legsteinarnir allt odruvisi en vid eigum ad venjast. Alveg svadalega spennandi. Eg for i vitlausa att og fann ekki kirkjuna tho svo ad eg heyrdi i kirkjuklukkunum odruhvoru. Eg skipti thvi um game-plan og akvad ad skoda alla pobbana. Their eru nu thonokkrir en eiginlega buid ad loka theim ollum. The coach and horses leit skemmtilega ut, gamall breskur sveitapobb sem er orugglega skemmtilegur ad vetri til vegna arineldarins. Svo var thad The nag's head, sem mer leist reyndar ekki a, virkadi adeins fyrir krimma og fotboltabullur. Dave sagdi mer ad folk faeri ekki svo mikid lengur a lokalinn, faeri frekar nidur i Wrxham til ad tjutta aerlega um helgar. Mer thykir thad midur. THessi pobbamenning er eitthvad sem eg helt ad vaeri svo rotgroin i Bretann ad thvi fengi ekkert breytt. En eins og allt annad tha runnast menningin ut og verdur einsleitari og einsleitari. Eg aetla ad reyna ad njota menningarmunarins eins og eg get i stad thess ad agnuast ut i Branston's Pickle og HP sosu og fotbolta. Thetta er thad litla sem er eftir af bretanum og thad var hann sem eg vard astfangin af.

Og tha er efri haedin komin i stand, ad gestaherberginu fratoldu. Vid maludum badherbergid a fostudag og thvilikur munur. Allt glansandi hvitt og fallegt. Adur var thad belikt. Og enginn venjulegur bleikur litur thad, nei, thad var dalitid eins og Barbie hefdi fengid drullu thar yfir alla veggi og thad sem verra var: olli lamandi haegdatregdu. En nu er allt komid i lag, og tha meina eg allar pipulagnir.

A laugrdaginn forum vid svo ut ad borda. Eg hafdi ekki sagt Dave fra thvi ad eg vaeri ad utskrifast og thess vegna var svo sem til litils ad vera i nettri fylu thegar eg fekk ekki hamingjuoskirfra honum. Hann er ju ekki skyggn. Var sma deprimerud thegr eg hugsadi ad nu aetti eg ad vera ad taka i spadann a Pali Skulasyni, en thad lagfeardist fljott thegar ad eg mundi ad tha hefdi eg thurft ad finna fot fyrir tilefnid. Ad finna sparifot med bumbu ofan a venjulega bumbu er verkefni sem eg oska ekki a nokkurn mann. Vinkona hans (fyrrverandi kaerasta hummph!) vildi endilega fara ut ad borda og hitta mig, og syna Dave nyja kareastann sinn. Sv o baettist vid annad par. Thau voldu veitingastadinn og eg verd ad segja ad hefdi eg vitad hvernig hann vaeri hefdi eg afbodad og heimtad ad Dave faeri med mig i mins eigins spes utkriftardinner. Thetta var kinverskur Hard-Rock. Svakaleg laeti og einungis hladbord um ad velja. Stadsett i v erslunarmidstod. Hrikalega ammriskt (ojojoj) og atti ekki heima i Englandi. (Ja vid skruppum til Englands sem var nu dalitid gaman). Eg hata hladbord, enda ganga thau geng ollu sem eg held heilagt sem fitubolla, og thad er ekki bara af snobbastaedum sem eg segji thetta. THo thad spili orlitid inn i. Svo voru svo mikil laeti ad eg heyrdi aldrei hvad allir voru ad tala um og missti af ollu. THo enskan se god eru thetta adstaedur sem bara innfaeddir rada vis. Eg komst thvi aldrei inn i umraedurnar og sat eisn og auli i tvo tima. Mjog othaegilegt. Sem betur fer var Dave sammala mer og sor ad vid faerum i utskriftardinner naest thegar v id eigum pening. Hann for svo med mig i bokabud a sunnudaginn og keypti handa mer nyja Potterinn thannig ad eg er s'att.

I dag var eg drekkhaldin verkefnum en leiddist samt. Thad er thvi komid gott af thessum husmodurleik og eg aetla nidur i bae a morgun og bjoda fram adstod mina i Oxfam budinni. Thannig skemmi eg ekki maedralaun, hef tilgang med deginum, hitti folk og get lagt inn gott ord fyrir sjalfa mig i samhengi vid thetta social work daemi. Eg hugsa ad eg taki med mer sundgallann og skelli mer i laugina i leidinni. Eg er enn ekki buin ad kanna thad system allt saman. Eg fattadi um heldgina ad eg er ad gera thetta a allt annan hatt en eg vanalega tek a thvi ad bua erlendis. eg stola allt of mikid a Dave til ad hjalpa mer i stad thess ad gera bara thad sem mer dettur i hug og laera thannig a hlutina. Eg rata enn illla thvi eg er alltaf farthegi i bil i stad thess ad labba, eg bid hann ad hringja og spyrja i stad thess ad gera thad bara sjalf. Og thad gengur ekki upp ollu lengur. Eg a heima herna og verd ad laera a umhverfi mitt a minum forsendum og fra minum sj'onarh'ol. Eg get ekki bara latid hann um allt. Og thad sagt tha aetla eg ad nota thetta indaelis vedur i gongutur. Nos da.

Eftir taepar tvaer vikur af skuringum og drullumalli, er eg ordin nokkud viss um ad hedan i fra se adeins mins eigins drulla sem se og verdur i husinu og thad er nu mikid i lagi. Mafdur er nu bara sattur vid sins egins er thakki? Eg akvad thvi eftir ad haf skurad eldhusgolfid i morgun ad eg aetti ad fara ad skoda umhverfi mitt adeins nanar. Eg for einn hring um thorpid sem er enn voda kruttlegt en heldur fataeklegt, husin morg i nidurnislu og folk ekki jafn stressad yfir thvi ad henda rusli a goturnar og vid Islendingar. Thegar eg var buina ad fara einn hring akvad eg ad fara inn a bokasafnid sem er herna a horninu hja mer og kanna hvort eg fengi ad vera med, tho eg se utlendingur og svona. Ekki malid og her sit eg thvi vid megatolvu a hverfisbokasafninu og se ekki betur en ad hingad komi eg til med ad koma oft og mikid. Tengingin er ofurfljot og ekki er madur rukkadur thannig ad thad verdur vart betra. Eg er ekki fra thvi ad eg fai mer eina bok eda svo adur en eg fer a eftir.

Sautjandi juni for vel fram her i Wales. Eg var vakin med morgunmat i rumid i tilefni "Iceland day" og heittelskadi stakk upp a ad fara med mig i verlsunarferd i eina af verslunum Iceland-kedjunnar til ad kaupa frosinn fisk svona til ad vera i islensku studi. Eg thakkadi fyrir morgunmatinn en heimtadi Kentucky Fried Chicken i stad fisksins og fekk. Gott ad vera Islendingur erlendis.

Eg get sed thad ad tho svo ad eg finni mer nu alltaf eitthvad til dundurs tha lidur ekki langt thangad til ad mer fer ad leidast thessa daga sem Dave er ad vinna. Hann vinnur fra 7-7 og mer finnst thad helst til langur vinnutimi. Eg er ad hugsa um ad saekja um nokkrar vinnur sem eg hef sed auglystar herna i kring, sem kassadama, eda eitthvad. £4.50 a timann, 16 tima a viku. Thad vaeri nu bara meira svona til ad gera eitthvad nytt og hitta folk frekar en ad vinna mer inn pening. en svo er thad alltaf spurningin hvort einhver radi mig komna fimm manudi a leid. Vid sjaum hvad setur.

Annars tha er eg buin ad taka myndir af husinu og umhverfinu. Eg hlakka til a fostudag thvi tha forum vid og kaupum restina af tvhi sem vantar, og tha get eg tekid myndir af efri haedinni. Garry, svili minn a skanna, eg vona ad eg komi myndum hingad inn bradlega. Ef ekki tha sendi eg bara myndirnar til mommu og their sem eru forvitnir verda ad fara og fa ser kaffi hja henni!

Nu er eg hja tengdo og fekk ad blogga adeins, var ad fatta ad nu tegar eg er i utlondum ta tarf eg eiginlega ad detja upp kommentakerfi til ad heyra fra vinum minum. Eg er buin ad fa eitt e-mail sidan ad eg flutti ut. Eitt. I'm not impressed, ens og vid Walesverjar segjum svo oft!

Annars er enn allt eins og tad a aad vera. Vid Dave dullum okkur i husinu, erum buin ad vera skoda odyrar en fallegar lausnir a hinu og tessu eins og fataskapum og allt er tetta ad smella saman. Merkilegt eins og tad er margt ad gerast ta er eg eiginlega of anaegd med lif og tilveru til ad muna eftir einhverju til ad skrifa. Mig langar til ad lysa torpinu en vantar ord, tad er svo olikt ollu sem eg tekki, eg tarf ad eignast skanna og senda myndir, jah eda ta ad pressa a heimsoknir...

Og adur en madur veit af er madur bara kominn hem til sin! Gaman ad tvi. (Uff bara breskt lyklabord!) Hvad um tad, husid er voda kruttlegt to ad mikil vinna tyrfti til ad gera tad alveg almennilegt. Tad var einhver bolvud drusla sem bjo tar a undan okkur og vid eyddum mestum deginum i gaer i ad henda ut ogedi sem vid fundum i skapunum og trifa. Dave er algjor engill, trifur og trifur og roar mig nidur tegar ad eg byrja ad aepa yfir skitnum. Enda er tetta komid hja okkur nuna, vid eigum bara eftir ad setja hlutina a sinn stad. To svo ad arkitekturinn se svo odruvisi ad dotid mitt er orlitid hjakatlegt tarna ta hugsa eg ad mer takist nu alveg ad gera eins fint og mogulegt er. Eg tarf bara ad trifa meira en eg er von til ad vera alveg viss um ad hennar drulla fari og min komi i stadinn. Svo vann eg sma personulegann sigur i morgun. For i bad og steig upp ur badinu AN tess ad krulla saman taernar og tripla um a jorkunum. Kannski ad eg geti bara buid vid teppi, jah svona allavega tangad til ad eg a mins eigins hus. Eina vandamalid sem eg se i fljotu bragdi er ad eg er ekki spennt fyrir ad vera med barnid i husinu. I tad minnsta ekki akkurat nuna. Eg tarf ta ad fa proffessional carpet cleaner til ad laga til adur en hann kemur.

Eg er haestanaegd med lifd og tilveruna. Eg vaeldi sma i gaer en bara a medan ad eg var ad skrubba eldhusskapinn og eg held ad tad hafi verid vegna tess ad eg vil ekkert endilega skrubba eldhusskapa. Okkur Dave lidur afskaplega vel saman og stundum tegar eg horfi a hann vandraedast vid ad skrufa e-d saman ta er eg svo astfangin ad eg fae tarin i augun. Og tad er gott.

Jæja, þá er maður nokkurn vegin niðurpakkaður og ekkert eftir nema að segja bless við Siggömmu og Huldömmu. Ég kemst vonandi á netið innan tíðar og held þá áfram að skrifa. Þangað til adiós!

Ég er enn dolfallin yfir myndunum og sýni þær öllum sem sjá vilja og fleirum en það. Það verður að hafa það þó fólk sé ekki jafn spennt og ég, þetta er bara svo mergjað. Ég hlakka bara svo til að sýna Dave þetta og fara svo með honum aftur í sónar. Hann er nútíma-pabbi og verður að fá að sjá þetta allt saman.

Ég fékk smá svona "búhú, ég er að fara" í dag. Eins og ég er búin að þykjast vera svo kúl á þessu og að ég sé stutt í burtu og þetta sé ekkert og vil ekki segja bless því ég sé ekkert farin að eilífu. Þetta er bara dálítið flókið af því að ég á eftir að sakna allra minna svo mikið en er líka að brjálast úr tilhlökkun eftir að komast út og ofan á það bætist þessi himnasæla yfir barninu. Ég á bara dálítið erfitt með að skilgreina hvernig mér líður. Þetta líf, þetta líf!

Í gær fór ég í sónar. Ég er eiginlega orðlaus yfir þessu kraftaverki og ef ég verð stuttorð þá er það vegna þess en ekki vegna þess að mér þyki þetta ekki merkilegt. Auður kom með mér enda treysti ég mér ekki til að fara ein, svona ef eitthvað væri að. Ég mydni segja að það er nauðsynlegt að fara með einhverjum því þetta er svo stórkostlegt, svo ótrúlegt að maður verður að hafa einhvern hjá sér til að deila kraftaverkinu. Fyrst vildi ég fá að vita hvort það væri ekki í lagi með hana og ljósan skoðaði allt vel og vandlega og það er allt á sínum stað; heili, hjarta, nýru, gallblaðra, bein og allt eins og það á að vera. Hún vildi aftur á móti ekki að óathuguðu máli taka undir að þetta væri stelpa. Hún skoðaði og skoðaði en skottið snéri sér eða setti hönd fyrir eða gerði eitthvað til að fela kynfærin svo út leit fyrir að við gætum ekki séð hvort væri. Ég lá þarna hálfgrátandi/hlæjandi, alveg í skýjunum yfir að allt var í lagi og hversu hress anginn var. Var allur á iði og virtist skemmta sér konunglega. Skyndilega snéri hann sér svo við blasti pungur og ljósan sagði að vart færi á milli mála að hér væri drengur á ferðinni! Og ég sem er búin að kalla hann Karlottu í 4 mánuði! Hvað nú? Carlos? Hvað um það ég fékk myndir sem ég get ekki lagt frá mér, skoða og skoða til að sannfæra mig um að þetta sé í alvörunni að gerast. Hafði reyndar ekki staðist freistinguna og farið í frönsku búðina og keypt agnarsmáan sundgalla, sem er nú frekar fyrir strák. Merkilegt. Svo bíð ég nbú eftir að mamma komi heim, hún er sjálfsagt sú eina sem nennir að hlusta á mig og dást að myndunum út í eitt. Ég er viss um að öllum nýjum mæðrum hefur liðið svona og bið bara um þolinmæði og skilning, það kemst bókstaflega ekki neitt annað að núna, eins og ég sé sú fyrsta í sögu mannkyns sem eignast barn.